Całą moją karierę zawodową los związał mi ze sprzedażą. Skłamałabym gdybym Ci powiedziała, że to mój świadomy wybór. Tak trochę wyszło. 😊 Od zawsze umiałam rozmawiać z ludźmi, a moi przyjaciele wskazują komunikatywność jako pierwszą wśród moich mocnych stron.

I tak na jednej z rozmów o pracę na stanowisko back office manager, zostałam „zauważona”. 😊 Jeden z dyrektorów który był na rozmowie zadzwonił do swojego kolegi, który właśnie tworzył dział handlowy.

„Słuchaj, mam dziewczynę, której szkoda marnować, idealna do handlu!” Tak relacjonował rozmowę telefoniczną, jak się okazało, mój późniejszy szef. Zadzwonił do mnie, ponamawiał i rozpoczęłam swoją przygodę ze sprzedażą.

Z perspektywy lat, muszę podziękować mu za to, że nie wysłał mnie na żadne szkolenia sprzedażowe tylko po prostu „puścił w teren”. Nie podejrzewam go o świadome działanie, raczej brak funduszy. 😊 Jednak dzięki temu działałam intuicyjnie, w zgodzie ze sobą i moją tożsamością.

I tak zaczęłam pracę i tworzenie swojego rynku, bez żadnych cyfrowych narzędzi. Takie były czasy, że jeździłam zdezelowaną pandą, miałam nokie 3310 i mały notebook. 😉 Nie przeszkadzało mi to, bo robiłam to co umiałam najlepiej. Rozmawiałam z ludźmi, a sprzedaż robiła się sama.

Pewnie teraz sobie myślisz „tak, jasne, nic się samo nie zrobi”. Masz rację. To nie było tak, że siedziałam w domu i zlecenia wpadały same. Musiałam przejechać setki, a nawet tysiące kilometrów. Jak zaczynałam szef zatrudnił 3 osoby, a po 7 miesiącach zostałam sama na terenie obejmującym połowę Polski. Tamci byli „doświadczonymi sprzedawcami”, a jednak tylko ja zostałam.

Jeździłam, dzwoniłam, rozmawiałam, chodziłam na spotkania. Nie zawsze odnosiłam sukcesy. Jednak już na etapie zimnych telefonów wiedziałam, czy jest szansa na zamknięcie sprzedaży czy nie. Od wejścia do gabinetu prezesa zarządzającego spółką wartą miliony złotych, do wyjścia z podpisaną umową, wiedziałam dokładnie co robię i dlaczego to robię.

I tak po 16 latach, na różnych etatach od przedstawiciela na dyrektorze działu handlowego kończąc, stwierdziłam, że czas iść w świat.